Dames Motobecane

DAMES MOTOBECANE 1924

Hoewel het frame duidelijk laat zien dat er ruimte is voor een versnellingsbak, is de Motobecane opgebouwd als een MB1. Voor de ombouw naar een model MB2 geeft dit de nodige aanpassingen:

Het vliegwiel van de MB1 is niet geschikt voor de MB2; tandwiel zit aan de verkeerde kant en het vliegwiel van de MB1 is groter dan die van de MB2;

Het beschermingskapje voor de magneettandwiel is bij de MB1 kleiner als van de MB2;

De magneet van de MB1 zit lager op het motorhuis en is kleiner van formaat als van de MB2;

De beugels voor de beschermingskap van de aandrijfpoelie ontbreken bij de MB1;

De MB1 heeft maar een halve beschermingskap ten opzichte van de MB2;

Motobecane heeft gebruik gemaakt van verschillende soorten sturen; een meer gebogen stuur is handmatig nagemaakt, waardoor je rechterop kunt zitten;

De aandrijfpoelie is vervangen door een type van de MB2.

Mijn eerste testrit:

Een tweetakt met humeur

Ik ben de trotse eigenaresse van een damesmodel Motobecane MB1 die mijn vader en ik samen hebben gerestaureerd en omgebouwd tot een MB2. Een MB1 heeft namelijk geen versnellingsbak en/of koppeling en gezien de familiare omstandigheden is dit niet handig voor ons. Een versnellingsbak is een must!
Na de restauratie verliepen de keuring en testritten zonder problemen. De eerste rit en de daarop volgende ritten gedurende 2 jaren, verliepen ook zonder noemenswaardige problemen. Maar toen…

De problemen begonnen tijdens de rit in Hengelo 2009. De koppeling slipte en maakte het nodige lawaai. Op zich niet zo erg, even de kurkjes vervangen. Daarvoor is de nodige wijn rijkelijk gevloeid.
Die nieuwe kurkjes leken het probleem niet helemaal op te lossen; het spannen van de riem hielp wel. Dus dachten we dat de problemen voorbij waren. Zo besloten we in oktober toch nog een ritje te maken. Het weer was goed en de temperatuur redelijk. Gauw even tanken en dan op weg. Aantrappen was geen probleem, totdat ik gas wilde geven om weg te rijden. “Doe het zelf maar”, was het antwoord van mijn motorfietsje. Kan gebeuren, dus toch nog maar even opnieuw starten. Starten geen probleem, maar wegrijden, ho maar! Na een half uurtje hadden we besloten om gauw de DKW IFA van 1950 te voorschijn te halen en op pad te gaan.

Het weekend daaropvolgend hadden we het probleem van de dames Motobecane geanalyseerd en waren we tot de conclusie gekomen dat er niet voldoende compressie was. Eerst alle gebruikelijke oorzaken nagelopen, maar uiteindelijk kwamen we toch bij de zuiger uit.
Een nieuwe zuiger headden we niet op de plank, dus moesten we zoeken naar firma’s die er één konden nagieten. Die firma vonden we in Wieringerwerf. Na contact te hebben gezocht en de oude zuiger te hebben opgestuurd, kwam het lange wachten.

Ibbenbüren begon te naderen en ik werd zenuwachtig. Des te meer omdat mijn heren model Motobecane MB2 ook al twee jaar stilstond vanwege magneetproblemen. Sommige onderdelen voor bepaalde magneten zijn moeilijk te verkrijgen en dat was hier ook het geval. Mijn vader was toch maar weer eens gaan kijken of hij oude onderdelen van andere magneten niet zo kon aanpassen dat ze op de magneet van de Motobecane waren te gebruiken. En dit lukte, zodat ik in Ibbenbüren toch kon rijden.

Dit was trouwens het enige evenement in 2010 die ik bezemwagen-vrij heb gereden in 2010. 3x een lekke band en magneetprobemen hadden ervoor gezorgd dat ik vaak de binnenkant van de bezemwagen heb gezien. Gelukkig dat er een bezemwagen is tijdens de ritten!

Omdat we in het voorjaar toch wel de nieuwe zuiger wilden plaatsen, hebben we een rondje IJsselmeer gereden. We begonnen in Friesland, Joure, en daarna naar Wieringerwerf om de zuiger op te halen. Vanuit Wieringerwerf zijn we naar Anna Paulowna gereden om kennis te maken met Jan Petter en hem zijn magneten terug te brengen. Van Jan waren we naar Hoorn gereden en tot slot hadden we een kijkje bij Piet Oud genomen.

Thuis gekomen waren we erg nieuwsgierig of de zuiger zou voldoen. Het motorblokje weer inelkaar gezet en maar trappen, trappen, trappen…. Geen pufje, hufje of ander geluid, alleen maar hijgen.
Niets, nada, geen teken van leven. Boormachine erop. Nog niets, dus toch maar het motorblokje gedemonteerd en de zuiger eruit gehaald. Na een paar tests kwamen we er achter dat de zuiger net zo lek was als een vergiet. Allemaal gietfoutjes. En nu dan?

Jan Petter had ons tijdens onze visite laten zien wat hij doet en kan, dus heb ik hem om raad gevraagd. Hij heeft een nieuwe zuiger gedraaid, dus er was weer hoop. Die gedraaide zuiger hebben we gemonteerd, maar ook deze zuiger voldeed niet. De motor wilde wel aanslaan via de kickstarter, maar gaf geen toeren als we het gas opendraaiden. Toch magneet problemen? Voor de zekerheid een andere magneet erop, maar dit hielp ook niet. We waren ook al sceptisch, want de originele magneet gaf een zeer goede vonk.

Mijn vader krijgt veel volk over de vloer in verband met zijn wikkeltoestanden. Zo ontmoette hij ook iemand die niet eens ver van ons woonde en die er nog een compleet motorblokje voor de Motobecane had liggen. Mijn vader is direkt met hem naar huis gereden om het motorblokje op te halen. Het was inderdaad een motorblokje dat zou passen op de dames Motobecane. De Dames Motobecane heeft een zakcilinder met een horizontale bougie en horizontale decompresseur. Dit kan niet anders vanwege het frame.Het motorblokje dat mijn vader had gekocht, was geen met een zakcilinder, maar wel met een horizontale bougie opening. Het paste precies in het frame. Het was een gereviseerde motorblokje, zodat we het compleet hebben uitgewisseld.
Maar wie denkt dat het probleem eindelijk was opgelost, komt bedrogen uit. Ook dit motorblokje liep niet. Maar we hadden nu wel opties. Cilinders ruilen, zuigers passen, nieuwe en gebruikte zuigerveren passen, etc. Wat hebben we een combinaties geprobeerd, maar niets heeft geholpen. De Motobecane liep niet!

We waren met onze laatste optie bezig, want die losse pet van het tweede blokje heeft wel een nieuwe mogelijkheid gecreëerd. Ik had namelijk al een paar jaar een complete set cilinder en op maat gemaakte zuiger voor de heren Motobecane klaarliggen. De heren Motobecane heeft een losse pet met een verticale bougie. Nu had het tweede blokje voor de dames Motobecane ook een losse pet. Daarom waren we bezig om de complete set voor de heren MB op de dames MB te monteren met uitruil van petten. Zou dit dan eindelijk de oplossing betekenen voor ons probleem? En zou ik dan eindelijk volgend motorseizoen weer kunnen rijden op mijn damesmodel Motobecane?
Zo zie je maar weer dat een simpele tweetakt motorfiets voor grote problemen kan zorgen!

Een tweetakt met humeur (deel 2)

Om de laatste vraag als eerste te beantwoorden; ja, ik heb dit seizoen al twee ritten helemaal uitgereden. Maar alvorens daarover te vertellen zal ik eerst even laten weten hoe de reparatie van de dames MB verder is verlopen.
De omruil van petten was geen succes. Ondanks de complete set cilinder en op maat gemaakte zuiger voor de heren Motobecane, wilde de dames MB er niet oplopen. Wij waren er klaar mee. Nu maar eens kijken of iemand anders het probleem kon oplossen.
Via e-mail en telefonisch contact met Jan Petter, was er besloten dat ik het gehele motorblokje, inclusief vliegwiel, naar hem zou opsturen. Zo gezegd, zo gedaan. Na enkele weken kreeg ik een pakket terug. Nu gauw inbouwen en kijken of de dames MB eindelijk wil lopen. De allereerste start kostte enige moeite, maar waarempel, ze liep! Dit duurde echter maar een paar minuten. De motor liep vast. Na telefonisch contact met Jan Petter heeft hij ons een vernuftig stangetje met klemmetjes opgestuurd, zodat we de zuiger enigszins konden afdraaien inde draaibank. Na deze arbeid liep de motor perfect. Eén trap en de motor sloeg aan. De eerste testrit heb ik in de regen om het platsoen gemaakt, want wachten op mooi weer duurde te lang. Ibbenbüren naderde…

Om de dames MB verder te testen, zijn we op een mooie zondagmiddag naar Bourtange gereden. De heenweg was geen probleem. Het motortje zoemde als een naaimachine. Maar na de pauze wilde ze wel starten, maar niet doorlopen. De motor sloeg gelijk weer af! Mijn vader is toen naar huis gereden op zijn Automoto en heeft de dames MB opgehaald met zijn bus. Wat een tegenslag! Gelukkig was dit keer de magneet de schuldige. De contactpunten moesten worden bijgesteld en dit is een moeilijk karweitje bij deze Novi-magneten. Maar daarvoor was ik bij het goede adres!

Vervolgens hebben we een aantal motoren gepoetst en naar Zuidlaren gebracht. Daar kreeg de dames MB de tweede prijs zoals we allemaal al eerder hebben kunnen lezen in ons VMC-blad.
Ibbenbüren kwam al gauw na Zuidlaren. De dames MB heeft beide dagen zonder moeite gelopen. Het starten gaat veel gemakkelijker als voorheen en het motortje heeft niet éénmaal tegengesputterd.
Mijn vader had twee motoren bij zich; de Automoto en zijn nieuwe aanwinst, de Monet Goyon, Automouche, type GZA van 1930. Maar dit is een verhaal op zich. De tweede rit hebben we in Zörbig gereden. Daar werd de curbici veterano georganiseerd. Ook deze rit is een verhaal op zich.
Mijn dames Motobecane loopt weer na anderhalf jaar te hebben geploeterd. Achteraf was de oplossing niet zo moeilijk. Het probleem was duidelijk, maar hoe kom je aan een nieuwe kamzuiger? Die liggen niet op de plank. Jan Petter heeft er één voor mij gedraaid. Het is mooi dat iemand dat wil en kan doen, want naast de mogelijkheden moet je natuurlijk ook de kennis hebben om zoiets tot stand te brengen.
Jan, nogmaals hartelijk dank! Zonder jou stond de dames MB er nog steeds treurig bij.